Stomatologia

Aftowe zapalenie jamy ustnej to stan zapalny błony śluzowej jamy ustnej, który objawia się uszkodzeniem warstwy powierzchniowej nabłonka i pojawieniem się aft, czyli bolesnych nadżerek lub owrzodzeń. Zmiany te mają zwykle okrągły lub owalny kształt, są pokryte żółtawym nalotem i otoczone czerwoną obwódką zapalną.

Alergia na protezy zębowe to reakcja organizmu na materiały, z których wykonano protezę. Układ odpornościowy traktuje je jako ciało obce i zaczyna się „bronić”, co może powodować stan zapalny, swędzenie lub pieczenie w jamie ustnej.

Alweolitis (zapalenie zębodołu, tzw. „suchy zębodół”) to stan zapalny rozwijający się w miejscu po usuniętym zębie. Po ekstrakcji w zębodole powinien powstać skrzep krwi, który działa jak naturalny opatrunek — chroni ranę przed zakażeniem i umożliwia jej prawidłowe gojenie. Jeśli jednak skrzep się nie utworzy, rozpuści lub wypadnie zbyt wcześnie, zębodół pozostaje odsłonięty. W takiej sytuacji do rany łatwo przedostają się bakterie i resztki pokarmu, co prowadzi do rozwoju stanu zapalnego, bólu, obrzęku oraz nieprzyjemnego zapachu z ust.

Drobne anomalie kształtu i wielkości zębów to niewielkie odchylenia od normy, które pojawiają się w rozwoju uzębienia lub układu zębowo-szczękowego. W odróżnieniu od wad wrodzonych, nie powodują one poważnych zaburzeń funkcjonalnych i nie stanowią zagrożenia dla zdrowia czy życia pacjenta.

Anomalie zębów to grupa wrodzonych lub nabytych nieprawidłowości dotyczących liczby, kształtu, wielkości, koloru, położenia, czasu wyrzynania się lub budowy tkanek zębów. Innymi słowy, są to wszelkie odchylenia od normy, które mogą powstać zarówno w trakcie rozwoju zębów, jak i po ich całkowitym wyrznięciu.

Asymetria szczęki i twarzy to stan, w którym prawa i lewa strona twarzy różnią się kształtem, wielkością lub położeniem. Może dotyczyć zarówno struktur kostnych twarzoczaszki (szczególnie szczęk), jak i tkanek miękkich – mięśni, skóry czy tkanki tłuszczowej.

Bezzębie (adentia) to schorzenie, w którym u człowieka brakuje jednego, kilku lub wszystkich zębów. Powoduje to pogorszenie wyglądu, zaburzenia mowy, problemy psychiczne oraz trudności w jedzeniu. Brak zębów może również prowadzić do chorób układu pokarmowego i innych zaburzeń ogólnoustrojowych, ponieważ pokarm nie jest odpowiednio rozdrabniany i trawiony.

Gruczolak ślinianki to łagodny nowotwór rozwijający się z komórek wyściełających przewody gruczołów ślinowych. Rośnie powoli i przez długi czas może nie dawać żadnych objawów. Jedyną skuteczną metodą leczenia gruczolaka ślinianek jest zabieg chirurgiczny polegający na jego usunięciu.

Ropień dziąsła — to choroba, w której w dziąśle tworzy się kieszonka z ropą. Tkanki wokół zaczynają się rozpadać i powstaje jama wypełniona infekcją.

Ropień jamy ustnej (ropne zapalenie tkanek w jamie ustnej) to stan zapalny, w którym tkanki ulegają rozpuszczeniu i tworzy się jama wypełniona ropą. Najczęściej rozwija się on w wyniku ostrego lub zaostrzonego zapalenia przyzębia (zapalenia tkanek otaczających korzeń zęba).

Ropień zęba — to zbiornik ropy przy korzeniu zęba. Najczęściej rozwija się po przewlekłym periodontitis, paradontozie lub pericoronitis. Chorobie towarzyszy ból, który wyraźnie nasila się przy nacisku na ząb, gorączka i trudności w żuciu. Jeśli nie jest leczona, infekcja może rozprzestrzenić się dalej — na inne okolice, wywołać zapalenie żył, zakrzepicę lub nawet sepsę.

Szkliwiak (ameloblastoma) to łagodny nowotwór rozwijający się z tkanek tworzących zęby. W miarę jego wzrostu dochodzi do deformacji rysów twarzy, a zęby ulegają przemieszczeniu i rozchwianiu.

Zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego to choroba zapalna stawu, który łączy kość skroniową z żuchwą. Staw ten odpowiada za otwieranie i zamykanie ust, żucie i mowę, dlatego stan zapalny powoduje ból, ograniczenie ruchomości żuchwy oraz zaburzenia jej funkcji.

Zwyrodnienie stawu skroniowo-żuchwowego (SSŻ) to przewlekła choroba, w której dochodzi do stopniowego niszczenia tkanek stawu łączącego kość skroniową z żuchwą.